Toen de Fransen eind 18e eeuw Nederland binnenvielen, waren we nog geen koninkrijk, maar geloof ik een republiek. De Kikkers deden wat ze wilden en ontsloegen onze zwakke, democratische regering.
Onze natie was lange tijd verdeeld tussen mensen die aanhingen aan de Oranjes (de voorouders van onze huidige koninklijke familie) en zogenaamde patriotten die voorstander waren van een regering naar het voorbeeld van de Franse en Amerikaanse revoluties.
Nou, geen van beiden won; we kregen voor onze allereerste koning niemand minder dan Lodewijk Napoleon van Sicilië, de jongere broer van de keizer. Zijn regering duurde niet langer dan vier jaar, want zijn broer ontsloeg hem omdat hij ons had verwend. Hij werd Lodewijk de Goede genoemd, wat 'goede' betekent. Hij werd ook wel de Lamme genoemd, omdat hij Lame was.
Nadat Zijne Keizerlijke Majesteit, keizer Napoleon Bonaparte, de "eerste" koning van de Nederlanden had benoemd, zocht zijn irritante broer Lodewijk naar een woning in zijn nieuwe koninkrijk. Hij raakte meteen gecharmeerd van dat "gebouw" op de Dam en trok erin.
Het gebouw was al in gebruik en had een legitieme bestemming; het functioneren als stadhuis deerde hem niet. Hij vond dat de grandeur van het gebouw paste bij de heerser van zo'n glorieus nieuw koninkrijk der Nederlanden.
Hij liet zelfs een balkon aan de voorzijde van het nieuwe paleis plaatsen. Dit balkon wordt nog steeds gebruikt door de koninklijke familie, bijvoorbeeld als er een keer een uitzondering is en er in Amsterdam getrouwd moet worden.
In 1810 werd Nederland een "departement" van Frankrijk; we hadden geen koning meer nodig, dus Lodewijk had voor niets Nederlands geleerd en werd afgezet en naar huis geroepen. Nu zeggen ze dat wie zaait, oogst, en in 1813 was het Napoleon Bonaparte, de keizer zelf, die werd afgezet en verbannen.
"Maar", we waren nu een koninkrijk!
We hadden zelfs een paleis; het enige wat we nog nodig hadden was een koning!
De tweede koning van het land (Willem I) gaf het gebouw genadig terug aan de stad, maar raad eens? Ze wilden het niet meer.
Het ging niet goed met Amsterdam; de rijkdom was uitgeput, de schatkist was leeg en het paleis was een duur gebouw om te onderhouden.
Ze leenden het uit aan de staat (gratis, geloof ik) zodat ze het naar eigen inzicht konden gebruiken en de kosten voor het onderhoud konden betalen.
De koning was ontroerd en gaf Amsterdam het recht om zichzelf hoofdstad van Nederland te noemen.
Het zou nog eens 120 jaar duren voordat Amsterdam het gebouw officieel aan de staat verkocht.
De foto's op deze pagina zijn afkomstig van de website van het Koninklijk Paleis; klik HIER. Om naar hun website te gaan.
Sommigen zeggen dat het paleis weer aan de stad moet worden overgedragen en weer het stadhuis moet worden. Nu is dat niet meer mogelijk.
Omdat de staat uiteindelijk de enige eigenaar is geworden, hebben we het verkocht aan de nationale overheid en kunnen we er geen aanspraak meer op maken.
De deal die Willem I sloot, gaf ons de nationale titel. We willen in de hoofdstad blijven, en geloof het of niet!
Het stadhuis op de Dam is raamnummer 17 op de Canon van Amsterdam.
Het Koninklijk Paleis op de Dam is vensternummer 24 op de Canon van Amsterdam.
Nederlands 
English